Czytając kiedyś cudownego posta Balbiny Ogryzek z zabawną ilustracją odczuć KLIK nawet nie zastanawiałam się, że sama stanę kiedyś przed podobnym dylematem. Pisać, czy nie pisać. Przejść nad tym do porządku dziennego, a może jak najszybciej poinformować. Długo się wahałam, ale w końcu stwierdziłam, że to przecież żaden wstyd, a blog często trąci moimi prywatnymi przemyśleniami, więc mogę wreszcie to napisać 🙂 5 września świętowałam swoje ćwierćwiecze, czyli 25 urodziny, w ramach prezentu zażyczyłam sobie weekendu z dala od rodzinnego domu. Wybór padł na Kazimierz Dolny, a cudna pogoda tylko sprzyjała pieszym wędrówkom. Po całym męczącym dniu, gdy już marzyłam o śnie, mój najdroższy postanowił podnieść mi ciśnienie i… poprosił mnie o rękę 😀
Nie powiem, że byłam w jakimś ciężkim szoku, bo ślub zawsze przejawiał się w naszych rozmowach, ale nie spodziewałam się, że stanie się to akurat tego weekendu. Same łzy leciały mi z oczu mimo, że się śmiałam. Tym sposobem stałam się narzeczoną, a pobieramy się 17 września 2016 roku – tu już mniej romantyczna część, nie z miłości do tej daty, ale z faktu, że był to jedyny wolny termin 🙂 Raczej nie sądzę, że na blogu zaczną się pojawiać posty stricte związane z planowaniem ślubu czy wesela, ale może coś odruchowo przemycę 🙂
Pierścionek to bez wątpienia największa niespodzianka jaka spotkała mnie w okolicach urodzin, ale nie jedyna. Tuż przed 5 września zadzwonił do mnie kurier z informacją o przesyłce z Niemiec, już wiedziałam kto jest sprawdzą, a w zasadzie sprawczynią tej niespodzianki. Nie myliłam się! Gosia, tym razem z pomocą swojego najdroższego i córki zrobiła mi ogromny prezent urodzinowy! Domyślacie się chyba jaka była moja mina, gdy rozpakowywałam paczkę. Uśmiech wielkości banana od ucha do ucha, przeplatany ze składaniem ust w karpika i wykrzykiwaniem ” wow!”. Mój G. śmiał się, że wyglądałam jak małe dziecko, które dostało cały karton kinder niespodzianek. Cóż – tak się właśnie czułam, zresztą jemu też trafiło się co nieco, więc tak ochoczo rozpakowywał paczkę 🙂 Poniżej zestaw fotek mojego cudownego prezentu z wisienką na torcie, czyli torbą z Orsaya – wierzcie mi, na żywo wygląda jeszcze lepiej niż na zdjęciu 🙂
Zaskoczyli mnie też moi współpracownicy – koleżanki kupiły mi kapitalny kufel z rocznicową 25, a od wszystkich dostałam wielki bukiet prześlicznych kwiatów, życzenia i coś słodkiego 🙂 Naprawdę czułam się niesamowicie, chyba nigdy nikt nie miałam tak obświętowanych urodzin 🙂
Myślę, że moje 25 urodziny zapamiętam na całe życie, emocje były tak silne, że do tej pory jeszcze nie całkiem doszłam do siebie 🙂
